• TUS

        • TUS to skrót od słów Trening Umiejętności Społecznych.

           

          Większość ludzi nabywa umiejętności społeczne w interakcjach z innymi, z rodzicami, rodzeństwem, kolegami w przedszkolu, szkole tak jakby mimochodem. Dzieci rozwijają je poprzez obserwowanie

           

          i naśladowanie rodziców i innych dorosłych, czy testując różne zachowania i to, jak zareagują na nie inni.

          Są też i takie osoby, którym nabywanie umiejętności społecznych nie przychodzi tak łatwo. Im właśnie pomaga TUS. Zajęcia z treningu umiejętności skierowane są do dzieci z diagnozą ZA, ADHD, agresywnych, nieśmiałych, mających trudności w nawiązywaniu i utrzymywaniu relacji z rówieśnikami i dorosłymi, przestrzeganiem norm społecznych, adaptacją do nowych sytuacji.

          Na tych zajęciach dzieci przechodzą swojego rodzaju trening, który ma na celu wspierać umiejętności potrzebna na co dzień, np. umiejętność dołączenia do zabawy, przedstawienia się nowo poznanej osobie, umiejętność prowadzenia przyjaznych rozmów, aktywne słuchanie, opowiadanie o sobie po umiejętność samokontroli i okazywania szacunku innym. Trening ten uczy również bardzo ważnej umiejętności rozpoznawania własnych emocji: smutku, gniewu, strachu, radości oraz radzenia sobie z nimi.

          Jak w każdym treningu potrzebne jest systematyczne i powtarzalne działanie, aby dana umiejętność została utrwalona. Dlatego bardzo ważne jest ćwiczenie ich w domu wśród przyjaznych i kochających osób.

          Umiejętności związane z rozpoznawaniem własnych emocji można z dziećmi rozwijać poprzez nazywanie emocji swoich i dziecka. Dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, mogą prowadzić dzienniczek uczuć. W tym dzienniczku codziennie rysują sytuację, która szczególnie im zapadła w pamięć, określając swoje emocje.

          Umiejętność czekania na swoją kolej, która w szkole jak i życiu dorosłym, jest bardzo ceniona można rozwijać z dziećmi w codziennych domowych sytuacjach, np. podczas wspólnego posiłku, gdzie każdy domownik opowiada co u niego słychać.

          Kolejną umiejętnością jest aktywne słuchanie i podtrzymywania rozmowy. Najlepiej uczyć tego poprzez codzienną rozmowę, zadawanie pytań, interesowanie się światem dziecka. Podobnie jest

           

          z asertywnością tj. umiejętnością odmawiania.

          Umiejętność przegrywania i znoszenia porażki warto ćwiczyć poprzez granie w planszówki.

          Poniżej przedstawiam przykładową rozpisaną umiejętność aktywnego słuchania: • Popatrz na drugą osobę • Słuchaj, co ona mówi • Poczekaj, aż skończy • Zapytaj o to, czego nie rozumiesz, czego chcesz się dowiedzieć • Powiedz, co o tym myślisz

           

          Zachęcam do sięgnięcia po literaturę, w której znajdą Państwo fachową wiedzę oraz wskazówki:

          1. J. Myers „Rozwijanie umiejętności życiowych u dzieci z autyzmem lub zespołem Aspergera”

          2. A.P. Goldstein, E. McGinnis „ Skillstreaming. Kształtowanie umiejętności ucznia”; „Skillstreaming. Kształtowanie umiejętności młodego człowieka”

          3. D. Mannix „Kształtowanie umiejętnosic społecznych”